Pup van zaadje tot speelmaatje

Augustus 2014, Bertie (Ch. Action hot and Classy) heeft op 26 december 2013 9 gezonde pups geworpen. Deze zijn allemaal uitgevlogen (op een na, deze hebben wij zelf gehouden).  Na dat ze al weer een keer loops is geweest (volgens de regels van de Raad van Beheer) zijn wij weer plannen gaan maken voor het volgende nest.  Verwachte datum van de volgende loopsheid is half november 2014.  De colour Dopplertest hart/PKD van voor de 1e bevalling zijn geldig voor de rest van haar leven.   De UPC-test laten we opnieuw uitvoeren; uitslag super onder 0.1.  Wij zijn weer blij.

Nu nog een geschikte kandidaat voor ons meisje.  Dat is niet eenvoudig, wij zetten voor onszelf op een rijtje wat we willen verbeteren aan onze teef. Half oktober gaat Hans naar Engeland om 2 geschikte kandidaten nog  eens te bekijken en gelijk 2 shows te bezoeken (je weet immers niet wat daar nog rondloopt).  We zijn eruit , het wordt Ch. Emred Devils Spy.

Woensdag 19 november feest, ze is loops, gelijk een afspraak gemaakt bij onze dierenarts voor de 1e x progesteron prikken (test met een buisjes bloed om vast te stellen wanneer de eisprong plaatsvind).  Op dat moment nog erg laag, maar we zijn in bussines.  Maandag, woensdag en donderdagavond nogmaals hetzelfde gedaan.  Yes, het is zover, morgenavond 1 dekking.

Ok,wat nu?  Chuttel/en boot  boeken, oppas voor de andere honden regelen (doen gelukkig mijn dochters), verlof regelen, tas inpakken.  Nog even een belletje naar Engeland dat we onderweg zijn.  Eerst nog naar de dierenarts om de papieren in te vullen en de nodige wormen medicatie toe laten dienen, de dierenarts maakt het paspoort van Bertie in orde.  Dekkaart van de Raad van Beheer uitgeprint en onze gegevens  al volledig ingevuld.  Rijden maar…..

Op 5 december wordt ze gedekt, is dat een Sinterklaaskado-tje of niet.  We hebben het daarna lekker in de pub gevierd, teefje bleef thuis maar de reu hebben we meegenomen. We hebben heerlijk bij deze fokker in huis geslapen 3 dagen lang en de reu dus ook goed kunnen observeren.  Zaterdagavond met nog een aantal andere “hondenmensen” lekker uit eten gegaan, sommigen kwamen zelfs voor ons over.  Leuk.

Zondag 7 december in alle vroegte nog eens gedekt, ging weer prima.  Daarna nog even een show meegepakt.  (is bijna altijd wel mogelijk in Engeland). Na de show richting Dover -Duinkerken en richting huis.  Op de boot nog even een dutje gedaan, het is toch wel vermoeiend zo’n weekend.  Zondagavond om 02.00 uur weer thuis.   Het wachten kan beginnen.

Donderdag 29 januari 2015;

Waar was ik gebleven.   O ja, laat thuis gekomen. De volgende dag hoeven we gelukkig niet te werken. Bertie wordt door de andere uitvoerig besnuffeld. Nu kunnen we alle papieren in orde maken en opsturen naar de Raad van Beheer. DNA-profiel en 3 generatiestamboom samen met de ondertekende dekkaarten (door de eigenaar van de reu).  Inscannen en naar de Raad sturen, zodat ons nest al geregistreerd staat.  Factuur volgt uiteraard ook snel van de Raad.

Het DNA van de teef en pups wordt afgenomen tijdens het chippen.  Nu word het wachten geblazen.  Na de 1e week verandert het gedrag van Bertie al, ze zondert zich af van de andere honden en gaat apart op de bank liggen.  Goed zo.  Ik maak maar gelijk een afspraak bij de dierenarts voor de echo op maandag 6 januari 2015, dan weet ik in ieder geval zeker dat ik bij mijn favoriete arts terecht kan.  Wij kunnen nu rustig de feestdagen in…..   Op een hondenshow alvast wat vetbedden gekocht voor in de werpkist. Leuke kleurtjes want het worden allemaal witte pups.  Aan de uiterlijke kenmerken ben ik ervan overtuigd dat ze drachtig is.

Ok, het is zover, de afspraak bij de dierenarts voor de echo. De buik wordt geschoren, gel erop…..  en hup daar zien we gelijk een vruchtzakje met een hondje erin,  en nog een, en nog een, en nog een,  minimaal 9 pups gezien.  De echo is zo detailleert dat we zelfs de hartjes kunnen zien kloppen.  Wij zijn weer blij.

Zaterdag 31 januari 2015

Nog steeds blij. We hadden al een met een aantal mensen contact gehad, voor en tijdens de loopsheid, deze mensen worden voor het wachten nu beloond met het blijde bericht dat er een pupje aan zit te komen. Het valt mij op dat de mensen die voor een rashond kiezen vandaag de dag goed geinformeert zijn of willen worden.  Daar ook tijd in steken en met duidelijke vragen komen, blijkt al uit het feit dat mensen ook graag langs willen komen voordat er pups zijn geboren.  Dit juichen wij alleen maar toe. Hoe meer je over je “aanschaf” nadenkt hoe minder klein is de kans op een tegenvaller.

Nu is er voor ons werk aan de winkel; 6 januari echo = 6 februari bevallen.  De werpkist wordt te voorschijn gehaald en in elkaar gezet. Kleine verbouwing in huis, en enkele meubelstukken moeten in opslag.  Als de kist is schoongemaakt en voorzien van een dekentje, dan wordt het tijd om alle honden in de kamer te laten.  Dit is altijd een feest om te zien.  Alle 5 verdwijnen ze in de kist, daar ruiken ze toch nog de puppylucht voor ons niet meer waarneembaar is.  Bertie heeft nu 4 weken de tijd om dit als haar plekje te gaan zien.  Je ziet dat ze vanzelf de kist opzoekt en daarin gaat liggen slapen.  Prettig want daardoor is er geen stress als de bevalling zich aankondigt, ze weet waar ze moet zijn. Als de hond en het baasje rustig zijn heeft dit ook weer een positief effect op de bevalling.

Alvast alle zaken nalopen; of ik alles in huis heb voor de bevalling; vetbedden, onderleggers, detol, aterieklem, slijmzuigertje, weegschaal (ook ok), warmte kruik, gekleurde bandjes (het worden immers allemaal witte), warmte lamp, schaar, afbindgaren voor navelstreng, puppymelk + flesjes, handdoeken, oude kranten voor onder de vetbedden, zaklamp, pyton  en injectienaalden (voor als de weeën wegvallen, hopelijk niet nodig maar we willen niet halverwege naar de dierenarts hoeven te rijden, wel hebben we tijdens de bevalling hierover overleg met de dierenarts).

De laatste 2 weken zijn ingegaan, Bertie is aardig dik geworden en moet vaker naar buiten om te plassen, ze gaat nog wel mee op straat maar verder als de hoek wil ze echt niet. Ik probeer dit zo lang mogelijk vol te houden.  Je ziet nu dat ze door de druk op haar blaas constant urine lekt, daardoor moet ik haar wassen, je wilt immers geen rondzwervende bacteriën hebben. Eten wordt ook lastiger, ze krijgt nu wel 3 maal per dag eten in kleinere porties.

Vrijdagmiddag 30 januari

Rond 12.00 uur thuis van het werk, Bertie  heeft wat trillingen, nu wordt het tijd om haar constant in de gaten te houden.  De laatste week van de dracht is ingezet.  Vanavond nog naar een verjaardag.  Als we thuis komen is alles nog rustig, maar als ik bij haar op de bank zit merk ik toch af en toe nog een trilling.  Ze slaapt nu wel heel veel.  Vannacht rond 4.00 uur toch uit bed gegaan om te checken., alles rustig.  Even een schema gemaakt dat er nu op haar gelet word, ze zoekt ook  de aandacht wel op.  Zaterdagmiddag moet ik nog op visite, mijn dochters zijn thuis en zullen op haar letten. Mocht er iets zijn dan ben ik zo thuis.  Het gaat nu echt spannend worden.

Zondag 1 februari;

Gisteren een leuke middag gehad; waar nog 3 stellen aanwezig waren die een hondje van ons hebben. Altijd leuk.   Vannacht om 04.00 uur nog even gaan kijken of alles nog rustig was. Bertie lag heerlijk te slapen, snel naar bed terug, want om een bevalling te begeleiden moet je goed uitgerust zijn.  Mijn dochter kwam thuis van het stappen en heeft Bertie nog een boterham gegeven. Wat wordt ze toch verwend.  Eten gaat moeizaam, ik heb er gisterenavond nog wat vlees met de hand gevoerd, ze wil namelijk alles  onder haar dekentje begraven, voor later, als ze pups heeft. Dat lijkt mij geen goed idee.  Haar ademhaling gaat heel zwaar en “fluit” af en toe, de ruimte in haar lichaam wordt een beetje krap.

Vanmorgen lekker met Gina 45 minuten gaan hardlopen in de regen, het voordeel hiervan is dat je geen andere mensen met honden tegenkomt. We zijn weer lekker opgepept.  Hans is gaan hardlopen met Thomas, ik heb ze niet ingehaald. Bij thuiskomst Glynis lekker gewassen, die ruikt weer heerlijk zoet, en kruipt snel op de bank.   Vanmiddag naar een nestje pups gaan kijken, dan krijg je er helemaal wel weer zin in.  Bertie had weer geen zin in eten, maar wat bouillon over de brokken en toch maar weer met de hand voeren doet wonderen.  Nu lekker met alle 5 de honden op de bank en een filmpje kijken, wijntje erbij.  Nou wat is er nog leuker?

Bedankt voor alle complimenten over het BLOG verhaal, maar het mag ook via het gastenboek, dat bijt niet hoor ?!!

Maandag 2 februari;

Gisterenavond met de hand weer gevoerd, maar toch lekker gegeten.  Vannacht om 03.00 nog even gekeken, ze lag rustig te slapen. Vanochtend zat ze trillen in haar werpkist.  Ben even bij haar gaan zitten, en het ging ook weer over. Ik hou haar nu in de gaten en twijfel of  ik zal gaan werken.  Er is iemand thuis en ga toch werken, opdracht dat ze mij elk uur bellen en stand van zaken doorgeven.  Vanmiddag heb ik nog een borrel/etentje en beslis pas 10 min. vooraf of ik nog zal gaan. Denk het wel, Hans is dan thuis en als het nodig is ben in binnen 5 min. thuis.  Bertie heeft haar eten verstopt onder haar dekentje en is er bovenop gaan liggen.  Er is dus van alles aan de hand, morgen is het de 60-ste dag en kan de bevalling zich aankondigen. Ben benieuwd. Ik zorg nu dat de andere honden haar niet kunnen storen. Op dit moment ligt ze heerlijk naast me te slapen.  Een ding is zeker, ik slaap vanavond naast haar, want nu wordt het toch wel heel spannend.  Tot morgen.

Dinsdag 3 februari;

Lekker geslapen, maar het trillen is nu onophoudelijk, maar niet zorgelijk. Deze fase kan heel lang duren.  Vanochtend begon ze ook nog te klappertanden.  Voor mij is het duidelijk, ik ga niet naar mijn werk, wat er in de loop van de dag gaat gebeuren zal ik moeten afwachten, maar naast Bertie voel ik me toch heb prettigste, zij ook want ze gaat niet uit mijn buurt.  Wordt vervolgd. Heel de dag houd het rillen aan, ze moet ook vaak plassen.  s’avonds rond 19.00 uur verliest ze een slijmdraad; ok weer een stapje verder.  Om half 9 wilt ze de straat op, ik probeer haar in de tuin te laten, maar dat lukt niet, ze wil op straat. Dit vind ik eigenlijk wel eng.  Samen met mijn dochter (als versterking) en zaklamp de straat op. Keurig op haar “eigen” veldje wilde mevrouw nog even poepen, en in draf naar huis toe.   Vannacht wordt ik om 3.00 afgelost door Hans, want slapen naast een teef die gaat bevallen dat lukt niet.  En wie weet hoe lang het nog duurt.

Woensdag 4 februari;

Om 6.00 gaat het rillen over in hijgen, er is nu geen weg meer terug. Rond 11.00 uur verliest ze een slijmprop, de baarmoedermond staan nu open. Na enige tijd is er een grote vochtblaas te zien, de vruchtzak waar alle kleine vruchtzakjes(pups). Door haar wat rond te laten lopen scheurt deze vochtzak en is het wachten op de 1e pup.  Deze word om 14.30 geboren; daarna 16.15/17.35/18.00/18.35/19.05/21.50/22.05/22.20   pff dat is even aanpakken zeg. Alle pups zijn ok en beginnen gelijk te eten, zien prima uit.  Bertie is erg moe en uitgeput, maar ze moet nog wel gewassen worden, ze is helemaal groen van het vruchtwater en bloed. En we willen wel graag een schone moeder in het kraambed.  Verder doet ze alles prima, als je nu in de bak kijkt kun echt genieten, moeder met 9 mooie en gezonde pups. Wow.

Vrijdag 6 februari;

Gisteren een zwarte dag bij de Kingsfarm’s.  Na een nacht en een halve dag worden er zonder enige aanwijzing nog 2 pups geboren. Helemaal in tact en in vruchtzak, maar helaas dood.  Deze hebben te lang in het geboortekanaal gezeten waardoor de moederkoek los is gelaten. Ik ben uit het lood geslagen en zoek een verklaring.  Mijn huisgenoten roepen mij tot de orde zeggen me dat ik vooral moet genieten van het mooie.  Logisch dat Bertie was uitgeput, een langdurige bevalling en een gemiddeld nestje is bijna 5 pups.  Ik moet hier overheen stappen, maar vandaag nog niet.